- otrzeźwieć
- otrzeźwieć {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}trzeźwieć I {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
otrzeźwieć — dk III, otrzeźwiećeję, otrzeźwiećejesz, otrzeźwiećej, otrzeźwiećwiał, otrzeźwiećwieli «stać się trzeźwym, rześkim; orzeźwić się» Wsadził głowę pod kran i od razu otrzeźwiał. Otrzeźwieć ze snu. Otrzeźwiał na myśl o egzaminie … Słownik języka polskiego
trzeźwieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, trzeźwiećeję, trzeźwiećeje, trzeźwiećwiał, trzeźwiećwieli {{/stl 8}}– otrzeźwieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać się trzeźwym, rześkim, powracać do przytomności : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oprzytomnieć — dk III, oprzytomniećeję, oprzytomniećejesz, oprzytomniećej, oprzytomniećniał, oprzytomniećeli, oprzytomniećniały, oprzytomniećniali «odzyskać przytomność, powrócić do przytomności, przyjść do siebie; ocknąć się, ocucić się, otrzeźwieć, opamiętać… … Słownik języka polskiego